Sessiz Bekçi
New member
2 Haziran 2024 Pazar, 15:43.
| 15:53'te güncellendi.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Meksika'nın bir başkanı olacak. Anketler tüm avantajı López Obrador'un iktidar partisinin temsilcisi iklim bilimci Claudia Sheinbaum'a veriyor ve muhalefet senatörü Xóchitl Gálvez'in ardından ikinci sırada yer alıyor. Biri ya da diğeri kazansa da, kadın cinayetleri, süregelen toplumsal cinsiyet şiddeti ve toplumsal eşitsizlikler yüzünden paradoksal biçimde harap olmuş bir ülkenin başında bir kadın olacak. Ayrıca, bir yıl önce seçim sürecinin başlangıcından bu yana 38 adayın hayatına mal olan aşırı narko-saldırı nedeniyle.
Önceki başkanların hiçbiri kartellere son vermeyi başaramadı. DEA ajanı Enrique Camarena'nın Guadalajara Karteli tarafından öldürüldüğü 1985 yılından bu yana, yedi lider başkanlık sarayını işgal etti ve mafyalar yalnızca onlardan daha uzun süre yaşamakla kalmadı, aynı zamanda sayılarını da artırdı – ABD bugün bir tane olduğunu tahmin ediyor düzinelerce grup faaliyet gösterdi ve faaliyetlerini çeşitlendirdi; artık insan kaçakçılığına ve gıda gibi ülkeyi yönlendiren büyük işletmelere sızmaya kadar uzandı. Ne 2006'daki sözde “uyuşturucu kaçakçılığına karşı savaş”ın kışkırtıcısı Felipe Calderón, ne de Enrique Peña Nieto'nun daha seçici ve daha az askeri varlığa sahip politikası – “kurşun değil kucaklama” – ya da Andrés Manuel'in son altı yıllık görev süresi. López Obrador, 2019'da uyuşturucu kaçakçılığına karşı mücadelenin sona erdiğini ilan etti ve üstü kapalı bir şekilde bunu 'organize suça' karşı mücadelenin başlangıcı olarak değiştirdi.
Bir sonraki başkanın hangi stratejiyi uygulayacağı hala bilinmiyor. Gerçek çok zordur. 2006 yılından bu yana 300.000'den fazla ölüm meydana geldi ve kurşunlar, parçalanmış cesetler ve asit varilleriyle dolu uçurumda en az 115.000 kişinin hâlâ kayıp olduğu kaydedildi. Sınır kenarları ve geleneksel olarak uyuşturucu baronlarının elindeki eyaletler en çatışmalı yerlerdir.
Bu stratejinin büyük bir kısmı anketlerin sonucuna (dokuz vali ve 20.000 yerel yetkili seçiliyor) ve kartellerin yerleştirmeyi başardığı politikacıların ve ilgili üyelerin sayısına bağlı. Şiddete en saldırgan adayların çoğu oy pusulalarından kayboldu. Öldürülen 38 kişi dışında son aylarda birkaç yüz aday adaylıktan vazgeçti ve yarım bin kişi ancak askeri koruma altında düzensiz bir kampanya yürütebildi. Bunlar için tetikçilerin halkı evde kalmaları yönünde tehdit ettiği boş meydanlarda mitingler düzenlemek nadir görülen bir durum değil.
Bir maçoluk modeli
2 Haziran'da başkan olacak kadın, Meksika'nın siyasetteki kadın konumunu güçlendirme konusunda Latin Amerika'nın geri kalanına karşı nasıl ilerlediğinin sembolizmini işaretleyecek. Ancak bu, Meksika'nın Meksika olmasından bu yana önceki hükümetlerin sürdürdüğü cinsiyetçi operasyon modelini değiştirmeyecek. En azından uzmanlar böyle düşünüyor ve ana aday Claudia Sheinbaum'un hükümete karşı feminist yürüyüşlerin muhalefet tarafından manipüle edildiğine ilişkin patronunun senaryosundan nasıl sapmadığını vurguluyor.
López Obrador, Latin Amerika'daki ikinci ilerici döngünün akıntısına kapılmış bir popülist olarak görülüyor. 2018'den itibaren Arjantin, Bolivya, Şili, Kolombiya, Peru ve Honduras gibi ülkeler bu listeye uyuyor ancak en iyi hayatta kalan ülke Meksika oldu. Daha fazla istikrara sahip bir ülke her zaman fırtınalara maruz kalır. Mesele şu ki, bu emektar lider eşitlik açısından ilericiliğin müsrif bir evladı olmamıştır. Kürtaj hakkını küçümsedi. Geçtiğimiz yılın ağustos ayında sivil örgütler ülkedeki “kadın cinayeti salgınına” çözüm ararken Obrador kendi kendine şu soruyu sordu: “Bana söyledikleri her şey cinsiyet tecavüzü değil mi, yoksa cinsiyet daha kadınsı bir şey değil mi?” 8-M, kadınların “Meksika'nın itici gücü” olduğunu ilan etti ve ardından o gün Hükümetleri önünde gösteri yapanları sağın “vandalları” olarak nitelendirdi.
Bu toplumdaki pek çok kişi, gerçekte Obrador'un başarısının veya halefinin öngörülebilir başarısının, solcu bir profile mi yoksa ülkenin sağa doğru hareketine mi karşılık geldiğini merak ediyor; bu da onları daha çok merkezci bir konuma yerleştiriyor. Ayrıca, görevden ayrılan başkanın muhalefetin ablukası nedeniyle tüm hedeflerine ulaşamadığına dair bir teori de var. Bugün 98 milyon vatandaş oy kullanıyor ve bu seçimlerin asıl can alıcı noktası, seçilmesi gereken 500 milletvekili ve 128 senatörün sonucu olacak. Eğer tüm rüzgarlar güçlü bir şekilde Morena'nın lehine olsaydı, Devletin ana kurumlarının gücünü ele geçirebilir ve gelecekteki yasal reformların ve bizzat Anayasanın yolunu açabilirdi. Ancak bu kadar nitelikli çoğunluğa ulaşmak pek mümkün görünmüyor. Anketler PRI-PAN-PRD koalisyonuna ve yarıştaki üçüncü parti Yurttaş Hareketi'ne bu kadar mesafe koymuyor.
Meksika'nın bir kadın başkana sahip olacağı gerçeği, faktörlerin gizli anlaşmasından kaynaklanıyor. Siyasi olarak, 2007 yılında ülke, her partinin Kongre'ye aynı cinsiyetten adayların %60'ından fazlasını sunmamasını zorunlu kılan bir kota sistemi uyguladı. 2020'de Seçim Mahkemesi bu sistemi eyalet ve belediye yönetimlerini de kapsayacak şekilde genişletti. Ancak feminist örgütler Claudia Sheinbaum ve Xóchitl Gálvez'i bir serap olarak görüyor. Yönetimin ilk kademesinin altında liderlik ve başkanlıkların yalnızca %26'sının kadınların elinde olduğunu ve bu departmanların genellikle daha küçük bir bütçe aldığını ileri sürüyorlar.
Diğer bir neden ise demografiktir. Meksika'da her 100 erkeğe 105 kadın düşüyor. Bunlar arasında ölüm oranı daha yüksek ama göç de öyle. İş aramak için Amerika Birleşik Devletleri'ne giden daha fazla erkek var. Bu durum, erkeklerin otoriterliğine rağmen, aile klanlarının anaerkil bir anlayışa sahip olduğu gerçeğini etkilemektedir. Ayrıca, 2010'dan beri boşanmalarda bir artış var – her dört haneden biri bir kadın tarafından yönetiliyor – ve kadınların istihdamı %40'ın üzerinde arttı, ancak maaşlarının çok daha düşük olduğu üzücü bir gerçek. Yoksulluk içinde olan kadınların sayısı erkeklerden daha fazladır.
Maçoluk hâlâ orada, toplumsal çekirdeğe kök salmış durumda. On kadından dördü partnerinden şiddet görüyor. Siyasetteki bu ilericilik imajına rağmen kadınlar sokaklarda ölüyor. Her gün 11 kişi öldürülüyor. Cinsel saldırılar doğaüstü bir cehennem boyutuna ulaşıyor: Birkaç ay önce Senato'ya sunulan bir raporda, yalnızca 2021'de Meksikalı kadınlara karşı 1,7 milyon cinsel suç işlendiği, buna karşın yalnızca 10.700 cinsel suç işlendiği belirtiliyor. mahkumiyetler. Raporda, geçen yıl günde 243 tecavüzün kaydedildiği belirtiliyor: “Bu rakamlar kabul edilemez bir durumu ve aynı zamanda kadınların güvenliğini ve korunmasını garanti altına almak için acil eyleme geçme ihtiyacını yansıtıyor.”
belirleyici devletler
Gelecek başkanın yapacak çok işi var. Sheinbaum'a karşı Obrador'un bu belayı hafife alma şekli var. Ama aynı zamanda kayıpları arayan aile örgütlerinin taleplerinin de yetersiz bir yansıması. Çoğu zaman herhangi bir resmi veya polis yardımı olmadan çalışıyorlar ve uyuşturucu kaçakçılarının tehditleriyle tek başlarına karşı karşıya kalıyorlar.
Seçimler ülke genelinde yapılıyor. Ancak beş eyalet önemli: Meksika Eyaleti, Mexico City, Jalisco, Veracruz ve Puebla. Onun profili milletin öncüsüdür. Her şeyi yoğunlaştırıyorlar: Politikanın merkez üssü, güvencesizliğin ve gölge çalışmanın devasa ağırlığına rağmen makul derecede istikrarlı bir ekonominin sığınağı, şiddet ve nüfusun karanlığı. Birlikte seçmen kütüklerinin neredeyse %40'ını oluşturuyorlar. Dikte ettikleri şey başkanlık sarayına ulaşıyor.
Yorum
Hata bildir
| 15:53'te güncellendi.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
Naber
Facebook
X
LinkedIn
Telgraf
Meksika'nın bir başkanı olacak. Anketler tüm avantajı López Obrador'un iktidar partisinin temsilcisi iklim bilimci Claudia Sheinbaum'a veriyor ve muhalefet senatörü Xóchitl Gálvez'in ardından ikinci sırada yer alıyor. Biri ya da diğeri kazansa da, kadın cinayetleri, süregelen toplumsal cinsiyet şiddeti ve toplumsal eşitsizlikler yüzünden paradoksal biçimde harap olmuş bir ülkenin başında bir kadın olacak. Ayrıca, bir yıl önce seçim sürecinin başlangıcından bu yana 38 adayın hayatına mal olan aşırı narko-saldırı nedeniyle.
Önceki başkanların hiçbiri kartellere son vermeyi başaramadı. DEA ajanı Enrique Camarena'nın Guadalajara Karteli tarafından öldürüldüğü 1985 yılından bu yana, yedi lider başkanlık sarayını işgal etti ve mafyalar yalnızca onlardan daha uzun süre yaşamakla kalmadı, aynı zamanda sayılarını da artırdı – ABD bugün bir tane olduğunu tahmin ediyor düzinelerce grup faaliyet gösterdi ve faaliyetlerini çeşitlendirdi; artık insan kaçakçılığına ve gıda gibi ülkeyi yönlendiren büyük işletmelere sızmaya kadar uzandı. Ne 2006'daki sözde “uyuşturucu kaçakçılığına karşı savaş”ın kışkırtıcısı Felipe Calderón, ne de Enrique Peña Nieto'nun daha seçici ve daha az askeri varlığa sahip politikası – “kurşun değil kucaklama” – ya da Andrés Manuel'in son altı yıllık görev süresi. López Obrador, 2019'da uyuşturucu kaçakçılığına karşı mücadelenin sona erdiğini ilan etti ve üstü kapalı bir şekilde bunu 'organize suça' karşı mücadelenin başlangıcı olarak değiştirdi.
Bir sonraki başkanın hangi stratejiyi uygulayacağı hala bilinmiyor. Gerçek çok zordur. 2006 yılından bu yana 300.000'den fazla ölüm meydana geldi ve kurşunlar, parçalanmış cesetler ve asit varilleriyle dolu uçurumda en az 115.000 kişinin hâlâ kayıp olduğu kaydedildi. Sınır kenarları ve geleneksel olarak uyuşturucu baronlarının elindeki eyaletler en çatışmalı yerlerdir.
Bu stratejinin büyük bir kısmı anketlerin sonucuna (dokuz vali ve 20.000 yerel yetkili seçiliyor) ve kartellerin yerleştirmeyi başardığı politikacıların ve ilgili üyelerin sayısına bağlı. Şiddete en saldırgan adayların çoğu oy pusulalarından kayboldu. Öldürülen 38 kişi dışında son aylarda birkaç yüz aday adaylıktan vazgeçti ve yarım bin kişi ancak askeri koruma altında düzensiz bir kampanya yürütebildi. Bunlar için tetikçilerin halkı evde kalmaları yönünde tehdit ettiği boş meydanlarda mitingler düzenlemek nadir görülen bir durum değil.
Bir maçoluk modeli
2 Haziran'da başkan olacak kadın, Meksika'nın siyasetteki kadın konumunu güçlendirme konusunda Latin Amerika'nın geri kalanına karşı nasıl ilerlediğinin sembolizmini işaretleyecek. Ancak bu, Meksika'nın Meksika olmasından bu yana önceki hükümetlerin sürdürdüğü cinsiyetçi operasyon modelini değiştirmeyecek. En azından uzmanlar böyle düşünüyor ve ana aday Claudia Sheinbaum'un hükümete karşı feminist yürüyüşlerin muhalefet tarafından manipüle edildiğine ilişkin patronunun senaryosundan nasıl sapmadığını vurguluyor.
López Obrador, Latin Amerika'daki ikinci ilerici döngünün akıntısına kapılmış bir popülist olarak görülüyor. 2018'den itibaren Arjantin, Bolivya, Şili, Kolombiya, Peru ve Honduras gibi ülkeler bu listeye uyuyor ancak en iyi hayatta kalan ülke Meksika oldu. Daha fazla istikrara sahip bir ülke her zaman fırtınalara maruz kalır. Mesele şu ki, bu emektar lider eşitlik açısından ilericiliğin müsrif bir evladı olmamıştır. Kürtaj hakkını küçümsedi. Geçtiğimiz yılın ağustos ayında sivil örgütler ülkedeki “kadın cinayeti salgınına” çözüm ararken Obrador kendi kendine şu soruyu sordu: “Bana söyledikleri her şey cinsiyet tecavüzü değil mi, yoksa cinsiyet daha kadınsı bir şey değil mi?” 8-M, kadınların “Meksika'nın itici gücü” olduğunu ilan etti ve ardından o gün Hükümetleri önünde gösteri yapanları sağın “vandalları” olarak nitelendirdi.
Bu toplumdaki pek çok kişi, gerçekte Obrador'un başarısının veya halefinin öngörülebilir başarısının, solcu bir profile mi yoksa ülkenin sağa doğru hareketine mi karşılık geldiğini merak ediyor; bu da onları daha çok merkezci bir konuma yerleştiriyor. Ayrıca, görevden ayrılan başkanın muhalefetin ablukası nedeniyle tüm hedeflerine ulaşamadığına dair bir teori de var. Bugün 98 milyon vatandaş oy kullanıyor ve bu seçimlerin asıl can alıcı noktası, seçilmesi gereken 500 milletvekili ve 128 senatörün sonucu olacak. Eğer tüm rüzgarlar güçlü bir şekilde Morena'nın lehine olsaydı, Devletin ana kurumlarının gücünü ele geçirebilir ve gelecekteki yasal reformların ve bizzat Anayasanın yolunu açabilirdi. Ancak bu kadar nitelikli çoğunluğa ulaşmak pek mümkün görünmüyor. Anketler PRI-PAN-PRD koalisyonuna ve yarıştaki üçüncü parti Yurttaş Hareketi'ne bu kadar mesafe koymuyor.
Meksika'nın bir kadın başkana sahip olacağı gerçeği, faktörlerin gizli anlaşmasından kaynaklanıyor. Siyasi olarak, 2007 yılında ülke, her partinin Kongre'ye aynı cinsiyetten adayların %60'ından fazlasını sunmamasını zorunlu kılan bir kota sistemi uyguladı. 2020'de Seçim Mahkemesi bu sistemi eyalet ve belediye yönetimlerini de kapsayacak şekilde genişletti. Ancak feminist örgütler Claudia Sheinbaum ve Xóchitl Gálvez'i bir serap olarak görüyor. Yönetimin ilk kademesinin altında liderlik ve başkanlıkların yalnızca %26'sının kadınların elinde olduğunu ve bu departmanların genellikle daha küçük bir bütçe aldığını ileri sürüyorlar.
Diğer bir neden ise demografiktir. Meksika'da her 100 erkeğe 105 kadın düşüyor. Bunlar arasında ölüm oranı daha yüksek ama göç de öyle. İş aramak için Amerika Birleşik Devletleri'ne giden daha fazla erkek var. Bu durum, erkeklerin otoriterliğine rağmen, aile klanlarının anaerkil bir anlayışa sahip olduğu gerçeğini etkilemektedir. Ayrıca, 2010'dan beri boşanmalarda bir artış var – her dört haneden biri bir kadın tarafından yönetiliyor – ve kadınların istihdamı %40'ın üzerinde arttı, ancak maaşlarının çok daha düşük olduğu üzücü bir gerçek. Yoksulluk içinde olan kadınların sayısı erkeklerden daha fazladır.
Maçoluk hâlâ orada, toplumsal çekirdeğe kök salmış durumda. On kadından dördü partnerinden şiddet görüyor. Siyasetteki bu ilericilik imajına rağmen kadınlar sokaklarda ölüyor. Her gün 11 kişi öldürülüyor. Cinsel saldırılar doğaüstü bir cehennem boyutuna ulaşıyor: Birkaç ay önce Senato'ya sunulan bir raporda, yalnızca 2021'de Meksikalı kadınlara karşı 1,7 milyon cinsel suç işlendiği, buna karşın yalnızca 10.700 cinsel suç işlendiği belirtiliyor. mahkumiyetler. Raporda, geçen yıl günde 243 tecavüzün kaydedildiği belirtiliyor: “Bu rakamlar kabul edilemez bir durumu ve aynı zamanda kadınların güvenliğini ve korunmasını garanti altına almak için acil eyleme geçme ihtiyacını yansıtıyor.”
belirleyici devletler
Gelecek başkanın yapacak çok işi var. Sheinbaum'a karşı Obrador'un bu belayı hafife alma şekli var. Ama aynı zamanda kayıpları arayan aile örgütlerinin taleplerinin de yetersiz bir yansıması. Çoğu zaman herhangi bir resmi veya polis yardımı olmadan çalışıyorlar ve uyuşturucu kaçakçılarının tehditleriyle tek başlarına karşı karşıya kalıyorlar.
Seçimler ülke genelinde yapılıyor. Ancak beş eyalet önemli: Meksika Eyaleti, Mexico City, Jalisco, Veracruz ve Puebla. Onun profili milletin öncüsüdür. Her şeyi yoğunlaştırıyorlar: Politikanın merkez üssü, güvencesizliğin ve gölge çalışmanın devasa ağırlığına rağmen makul derecede istikrarlı bir ekonominin sığınağı, şiddet ve nüfusun karanlığı. Birlikte seçmen kütüklerinin neredeyse %40'ını oluşturuyorlar. Dikte ettikleri şey başkanlık sarayına ulaşıyor.
Yorum
Hata bildir